De Rechtvaardige Rechters

Eigenlijk zou ik me nu met een lekker wijntje in mijn luie zetel mogen neervlijen. De maandag is normaliter niet mijn ‘sterkste’ werkdag, maar vandaag zat alles mee. Mijn lieve facebook-vriendin Hélène nog eens in levende lijve tegengekomen, en ook op kantoor ging alles voor de wind en ging er weer menige klant met een goed gevoel naar buiten. En als die met een goed gevoel buiten gaat, blijf ik met een goed gevoel binnen. Maar ik heb vandaag één grote blunder gemaakt. Ik had géén tv-nieuws mogen kijken. Ik had géén radio-nieuws mogen beluisteren. En ik kan nu eventjes echt géén mensen met een fel blauwe, groene of rode jas meer zien. Laat staan horen. Of nog maar te zwijgen van zien én horen. Hier zit ik nu op mijn zolderke met een overheersend gevoel van plaatsvervangende schaamte. Zouden al die felle-kleuren-jassen-dragers zich nu triomferend in hun zetel hebben genesteld, ook al hebben ze zich hopeloos belachelijk gemaakt? Ze kauwen enkel maar na wat ze her en der door kaalhoofdige-mannen-met-gekleurde-jassen hebben horen zeggen, maar als je er verder over doordenkt, besef je dat hier heel andere belangen spelen dan het belang van de werknemer. Weet u wat het beste bewaarde geheim in België is? Tot voor kort was dat de vindplaats van het paneel van de Rechtvaardige Rechters, maar vermits er niet veel meer in leven zijn die in 1934 genoeg levensjaren telden om zo’n diefstal te plegen, is dat geen geheim meer. Want geheimen zijn er om ontrafeld te worden, en dat lukt hier niet meer. Momenteel is het ‘best-bewaarde-geheim’ over hoeveel geld de vakbonden beschikken. Pleiten ze niet voor fiscale transparantie en herverdeling? Ik zeg altijd, maar ik ben dan ook nogal ouderwets, dat je met jezelf moet beginnen. Toen bij de vorige staking de wagen van die arme sukkelaar de speelbal werd van de stakers, had de vakbond nochtans in sympathie kunnen scoren, maar het is duidelijk dat zij geen beroep doen op de diensten van Noel Slangen. Want uiteraard had die gewezen op de enorme sympathie-boost die de vakbonden te beurt zou vallen als zij die man een nieuw wagentje zouden zorgen. Maar zelfs dat kon er niet van af. Dat was niet solidair genoeg. En solidair zijn ze enkel maar met mensen met dezelfde kleur jas. Desnoods met een andere kleur jas. Maar zeker niet met mensen zonder jas. Of zonder auto. Dat vakbondsgeld mag blijkbaar zelfs in Luxemburg worden ondergebracht. Voor zover ze daarmee een boost aan de plaatselijke economie willen geven waardoor die de kastelen van Vianden, Clervaux of Beaufort kunnen onderhouden, heb ik daar geen enkel probleem mee! Weet u wat die 3 kastelen gemeen hebben? Daar is steevast een vergeetput te vinden. Hoe ik daar op kom, laat ik aan uw verbeelding over, maar misschien vinden ze dan tegelijkertijd daar ook het verdwenen paneel terug?